من و شب آخرجشنواره
۲۰
بهمن
دیشب شب آخر من با جشنواره بود.
سه تا فیلم .. به عبارتی چهار تا فیلم دیدم..
بشارب به شهروند هزاره سوم؛ رسوایی؛ دربند...
هر سه تاش قشنگ بود. واقعا شب خوبی بود... کم کم دارم به سینما علاقه مند میشم.. البته اگر بیلیطش مجانی باشه!
بشارت ...
دو تا نکته خوب داشت: اول اینکه موضوع فیلم راجع به مشکلات اعتقادی جوانان به خصوص مساله شیطان پرستی بود. واقعا جای اینگونه فیلمها در سینما خالی است. خسته شدیم از بس فیلمای تاریک و سیاه دیدیم که اصلا دردی را دوا نمیکنن.
دوم: بازی هنرمندانه هنگامه قاضیانی. به نظر من اگر این بازیگر نبود فیلم نمیتونست حداقل نظرات مخاطبین را هم جلب کند. خداییش همه نقشاشو عالی بازی میکنه .
یه مشکلی هم داشت و اینکه خیلی واضح بود که داره مردمو نصیحت میکنه . بعضی دیالوگاش و کلا داستان فیلمش کلیشه ای بود.. به نظر من
رسوایی:
به نظر من فیلم اخراجی های 3 بسیار افتضاح بود.. این کار دهنمکی از قبلیها بهتر بود.. اما هرکاری بکنیم دهنمکی کارگردان نیست!!!
اشکالات فنی زیادی در مورد ساخت فیلم وجود دارد اما...
نمیدانم چرا این فیلم اینقدر به نظرم زیبا آمد... تقریبا در اکثر فیلم بغض گلویم را میفشرد... سه چهار مورد اشک در چشمانم حلقه زد...
فیلم با حضور طنازانه ی الناز شاکردوست رنگ و لعاب ویژه ای به خود گرفته است.. وای .. وای .. وای...
اکبر عبدی هم مثل همیشه عالی بود.. به خصوص که نقشش طنز نیست ولی از پس آن خوب بر آمده است..
تا دقائقی بعد از فیلم داشتم به موضوع آن فکر میکردم ... واقعا قابل تأمل است..
بزرگترین مشکل فیلم این است که حاج یوسف(اکبر عبدی) کاملا نسبت به حدیث امیرالمومنین که میفرماید از مواضع تهمت خودداری کنید بی اعتنا است... که دقیقا همین بستر شکل گیری فیلم است..
یه فیلم دیگه هم جلسه نقد بعد از فیلم بود که خود دهنمکی هم حضور داشت...خیلی اتفاقات افتاد که باید بعدا مفصل توضیح بدم..طلبتون..
دربند:
بعد از جلسه نقد رسوایی.. که خودش یه رسوایی بود...
ساعت 10 شب رفتیم فیلم دربندو ببینیم..
از اتفاقاتی که در جلسه نقد افتاد درست تمرکز نداشتم.. اما فیلم اینقدر خوب بود که ذهن منو با دغدغه خودش گره زد...
داستان یه دختر شهرستانی که در تهران پزشکی قبول شده... خوابگاه بش نمیدن... مجبور میشه بره خونه بگیره... مشکلاتی براش پیش میاد که واقعا جالب و تاثیر گذاره.... دختره نقش اولش یادو خاطره ترانه علیدوستی را در اذهان زنده میکنه!! همین یه نکته برای اثبات تواناییش بسه..
نقطه قوتش پایان فیلم بود.. به نظر من...
خیلی خوب همه ی زجر ها و ناراحتی های طول فیلم به طرز واقعی و قابل قبول تمام میشود. و در آخر نفس راحتی کشیدیم..
فعلا چیز دیگری به ذهنم نمیرسه...
سه تا فیلم .. به عبارتی چهار تا فیلم دیدم..
بشارب به شهروند هزاره سوم؛ رسوایی؛ دربند...
هر سه تاش قشنگ بود. واقعا شب خوبی بود... کم کم دارم به سینما علاقه مند میشم.. البته اگر بیلیطش مجانی باشه!
بشارت ...
دو تا نکته خوب داشت: اول اینکه موضوع فیلم راجع به مشکلات اعتقادی جوانان به خصوص مساله شیطان پرستی بود. واقعا جای اینگونه فیلمها در سینما خالی است. خسته شدیم از بس فیلمای تاریک و سیاه دیدیم که اصلا دردی را دوا نمیکنن.
دوم: بازی هنرمندانه هنگامه قاضیانی. به نظر من اگر این بازیگر نبود فیلم نمیتونست حداقل نظرات مخاطبین را هم جلب کند. خداییش همه نقشاشو عالی بازی میکنه .
یه مشکلی هم داشت و اینکه خیلی واضح بود که داره مردمو نصیحت میکنه . بعضی دیالوگاش و کلا داستان فیلمش کلیشه ای بود.. به نظر من
رسوایی:
به نظر من فیلم اخراجی های 3 بسیار افتضاح بود.. این کار دهنمکی از قبلیها بهتر بود.. اما هرکاری بکنیم دهنمکی کارگردان نیست!!!
اشکالات فنی زیادی در مورد ساخت فیلم وجود دارد اما...
نمیدانم چرا این فیلم اینقدر به نظرم زیبا آمد... تقریبا در اکثر فیلم بغض گلویم را میفشرد... سه چهار مورد اشک در چشمانم حلقه زد...
فیلم با حضور طنازانه ی الناز شاکردوست رنگ و لعاب ویژه ای به خود گرفته است.. وای .. وای .. وای...
اکبر عبدی هم مثل همیشه عالی بود.. به خصوص که نقشش طنز نیست ولی از پس آن خوب بر آمده است..
تا دقائقی بعد از فیلم داشتم به موضوع آن فکر میکردم ... واقعا قابل تأمل است..
بزرگترین مشکل فیلم این است که حاج یوسف(اکبر عبدی) کاملا نسبت به حدیث امیرالمومنین که میفرماید از مواضع تهمت خودداری کنید بی اعتنا است... که دقیقا همین بستر شکل گیری فیلم است..
یه فیلم دیگه هم جلسه نقد بعد از فیلم بود که خود دهنمکی هم حضور داشت...خیلی اتفاقات افتاد که باید بعدا مفصل توضیح بدم..طلبتون..
دربند:
بعد از جلسه نقد رسوایی.. که خودش یه رسوایی بود...
ساعت 10 شب رفتیم فیلم دربندو ببینیم..
از اتفاقاتی که در جلسه نقد افتاد درست تمرکز نداشتم.. اما فیلم اینقدر خوب بود که ذهن منو با دغدغه خودش گره زد...
داستان یه دختر شهرستانی که در تهران پزشکی قبول شده... خوابگاه بش نمیدن... مجبور میشه بره خونه بگیره... مشکلاتی براش پیش میاد که واقعا جالب و تاثیر گذاره.... دختره نقش اولش یادو خاطره ترانه علیدوستی را در اذهان زنده میکنه!! همین یه نکته برای اثبات تواناییش بسه..
نقطه قوتش پایان فیلم بود.. به نظر من...
خیلی خوب همه ی زجر ها و ناراحتی های طول فیلم به طرز واقعی و قابل قبول تمام میشود. و در آخر نفس راحتی کشیدیم..
فعلا چیز دیگری به ذهنم نمیرسه...
