پایی که جا ماند

حدود سه چهار هفته پیش کتاب "عباس دست طلا" رو از یک عزیزی هدیه گرفتم..

من خودم اهل مطالعه کتابهای اینجوری نبودم .. اگرچه از رمان و داستان بلند و شرح حال و .. خوشم میاد ولی حال خوندنشونو نداشتم..

اینقدر این فرد برام عزیز بود که هدیه اون هم خیلی برام ارزشمند بود..

خلاصه کتابو خوندم.. 

خاطرات یکی از رزمندگان دفاع مقدس به نام حاج عباس باقری که شغلش صافکاری بوده و در جنگ هم در همین سنگر خدمت میکرده است..

در مدت کوتاهی کتاب رو تمام کردم . کتاب خوبی بود..توصیفاتش دقیق و جذاب بود..

خلاصه این کتاب شروعی شد برای مطالعه کتابهای بعدی در همین حوزه..

الحمدلله در این چند سال اخیر چاپ و انتشار این سنخ خاطرات دفاع مقدس رواج پیدا کرده از جمله کتاب دا که مهمترین و پر سر و صدا ترین اونهاست..

حدود یک هفته یا ده روز است که کتاب 700 صفحه ای "پایی که جا ماند" را شروع کرده ام . تا امشب حدود 600 صفحه از آن را مطالعه کرده ام..

قصد ندارم خلاصه کتاب را بگویم فقط میخواهم بقیه را هم به خواندن این کتاب ترغیب کرده باشم..

خاطرات سید ناصر حسینی از جبهه و اسارت در اردوگاههای مختلف عراق است که انصافا با خلاقیت و ذوق ویژه ای نگاشته شده است.

آنقدر از این کتاب خوشم آمد و جذبش شدم که از وقتی شروعش کرده ام تقریبا تمام وقت آزادم را به خودش اختصاص داده..

آقای حسینی خاطرات 188 روز از 800 و خورده ای روز اسارتش را به صورت روزنگار نوشته است.. از آنجایی که کتاب طولانی است و من هم هر روز آن را میخوانم واقعا احساس میکنم این چند روزه با اسرا و در اردوگاههای عراق بودم با این تفاوت که شکنجه نمیشوم..خلاصه به همه توصیه میکنم این کتاب را بخوانند تا هم لذت ببرند و هم به ایرانی و انقلابی بودن خود ببالند..

واقعا ما در حق این عزیزان آزاده کم کاری کرده ایم..

باید این جوانهای آن روزها را به ما جوانهای امروز معرفی کنند تا بفهمیم الگو یعنی چه ؟!! 

واقعا کسی که شایسته ی الگو بودن برای جوانان سرزمین ایران را دارد همین رزمنده ها و آزاده ها و جانبازها هستند...

خداوند شهدایمان را در اعلی علیین محشور گرداند

خداوند جانبازهایمان را اجر جزیل و صبرجمیل و عافیت عنایت فرماید 

خداوند آزادگان سرفرازمان را طول عمر و عزت و سلامتی و اجر عنایت فرماید...

وای به حال کسی که به این سرزمین خیانت کند..